- waar ik de video vandaan heb weet ik niet meer en ik had nog nooit van de schilderes gehoord maar deze video is de moeite van het bekijken waard -
- wat in mijn gedachten kwam is dat soms in het buitenland meer kennis is vergaard over de geschiedenis van ons land dan wijzelf beschikbaar hebben
- misschien vormt deze bemerking een wat positievere verklaring die van pas kan zijn voor het begrijpen van de grote toeloop van buitenlanders naar onze streken//
- het griekse straatje -
Wat ik ter gelegenheid van deze mooie post waar ik zelf weinig inbreng bij hoefde te plegen ook doe is het cadeau doen van een link naar een veelbelovende en zeer uitgebreide website over de wereld van planten en bloemen geschreven in het engels:
- Atlas van dr. Guiseppe Mazza - photojournalist for science
- de tekst is uitgebreid en vlot geschreven maar vraagt nogal wat bevattingsvermogen van je verstand - de enkeling die eraan toe is af en toe zijn wetenschappelijke kennis te vergroten over de ecosfeer zal zijn genoegen zeker in de link kunnen vinden.
Over de Mariaverschijning van Nôtre-Dâme de la Salette in 1846 gaat het verslag van Charles Dickens - engelstalig -
- ik heb persoonlijk dit bedevaartsoord hoog in de bergen bezocht toen ik 16 jaar oud was samen met mijn schoolklas in het kader van wat toen heette de Katholieke Bouworde teneinde mee te werken aan de restauratie en uitbreiding van de basiliek en de gebouwen voor de ontvangst van de pelgrims. De heilige plaats, die tegenwoordig vooral in Duitsland veel bekendheid geniet, ligt zo hoog dat je er de plukjes wolken gewoon voorbij ziet drijven en ook zelf zomaar in of achter een wolkje kunt verdwijnen. Ik herinner mij dat het er erg koud kan zijn, zelfs midden in de zomer, maar ook erg warm want de zonnestralen komen daar minder vocht in de lucht tegen dan lager in het dal.
Toendertijd was mijn informatie over waar het bij de instelling van het bedevaartsoord om was gegaan erg schaars en ik wist niet meer dan dat het de eerste was geweest van een reeks Mariaverschijningen in de 19e eeuw, echt of vermeend, en dat de de Moeder God's naar het verhaal ging verschenen was juist op die barre plaats boven de boomgrens aan twee arme herderskinderen.
Omtrent de inhoud van de boodschap die verbonden wordt aan deze verschijning was mij toen niets bekend, maar voor zover ik dat kan begrijpen uit het hierboven met de link aangehechte verslag van Charles Dickens hebben zowel de woorden van de H. Maagd als de omstandigheden betreffende het bewijs van echtheid van het wonder in mijn verdere leven een belangrijke rol gespeeld. Ook bij mij tref je aan de nadruk op het onderhouden van de zondag, de dag des Heren, en een zekere angstige betrekking tot de voedselvoorziening in het algemeen, althans in mijn gedachten daarover. Wat het betreft de waarheid van dingen die ik zeg of schrijf heb ik dikwijls ervaren dat er mensen zijn die daar niet aan twijfelen, maar dat bij het vragen om een bevestiging van mijn kant niet dan met ongeloof en afwijzing wordt gereageerd. Wat het aangaat de waarachtigheid van de verschijning van Maria aan de twee herderskinderen, daarover heb ik nooit enige twijfel gekoesterd.
Persoonlijk heb ik ook die wereld betreden van iemand die een verschijning heeft gehad en ben ik ervan doordrongen geraakt dat zo'n gebeurtenis voor anderen aan wie men dit verteld of bij wie men navraag doet ook moeilijk te begrijpen is omdat juist zo'n ervaring beperkt blijft tot het eigen geloofsbeleven.
Misschien dat ik over mijn ervaringen nog eens duidelijker wil zijn, nu wil ik niet meer in het kader van deze post dan de aandacht vragen voor dit bedevaartsoord en beperk ik mij tot het schetsen van mijn betrekking daarmee in de wetenschap dat er meer bekend is over deze plaats maar die kennis heeft mij nooit anders bereikt dan in mijn eigen overtuigingen en belevingen, althans die ik geheel de mijne achtte.
Het is mij dit alles overwegende wonderlijk te moede.
- zomaar een offergave in de vorm van een diasjouw, of hij volkomen áf is heb ik niet nagekeken - - FILOSOFIE VOOR BEGINNERS -
The name Apollo is the name of a Roman god. His identity came from an older source, the goddess Apollon which was the important god venerated in a culture common to all Greek citystates. As is obvious the Romans nearly imported every item of the culture ruling both the Republic as the Empire, it must have been the original idea of representation of all cultural values in one personified identity fitted Roman society well and has been in accordance with the traditions on which the Roman concept of state was based.
Once and for all and above any doubt I can add to this short identification that the idea of Apollo represented a god for the public cause, one in which Roman citizens did experience their idea about what should be their culture. Personified like that ideal about culture was we see how this was represented by Apollo, creating this adherence to the personification experienced by way of taking a part in his cult too a condition by which the Roman citizens could conceive they were members of an international social order all of which identity was sacrificed to Apollo.
Budai Var - St. Joseph - the roof - Budapest Hungary
And the complexity of this effects, ways of reasoning and experience of the civilian circumstances became as if this were a true power materialized in the reality of society due to the acceptable way of civil life that power in the real world made possible and brought with. Not with much enthousiasm venerated in the armies this deity held a very popular position among the gods important in military life being his cult one which had to do with fine art, poetry, love and peace, values only counting to be important for a man having a civic home embedded in the society of a city or a town.
En als de snelle actie dan weer gedaan is kunnen wij het resultaat dat reeds voorzien was in het Filmhuis nader gaan bekijken. Een uitleg over de strategie bij de probleembenadering valt wel te verwachten maar wanneer is inhoudelijk niet te voorzien. Ons land immers heeft zich altijd weten te onderscheiden op het gebied van de defensieve aanwezigheid en het mag toch inmiddels als bekend verondersteld worden dat er in dit opzicht geen sprake is of is geweest van ingrijpende wijzigingen in de militaire cultuur.
Rest mij de vraag te beantwoorden wat het probleem dan wel mag zijn geweest of welicht nog steeds is. Ik hoop dit te kunnen doen nadat ik kennis heb genomen van alle vreedzame benaderingen van een zaak die eigenlijk helemaal geen probleem hoeft te zijn vermits degene die mijn identiteit tot een probleem heeft gemaakt ophoudt met mij te bedreigen. Dat ik deze bedreigingen als in het nadeel van ons landsbelang acht valt te begrijpen indien men erkent dat de zogeheten koning waarop men zit te wachten in feitre reeds sedert meer dan 40 jaren bij en in ons land heeft gewoond, gestreden, gewerkit en heeft geleden onder het regime van een vorstin waarvan iedereen denkt dat het een lieve goedbedoelende dame is maar die voor mij en voor wel meer mensen gebleken is een wrede duivelin te zijn geweest.
En het enige motief dat mij restte en heilig is - omdat ik van het verdedigen van een verondersteld eigenbelang heb afgezien en slechts als opdracht kende en ken ons land en allen die er wonen naar best vermogen door een tijdsperiode in de geschiedenis te leiden die in een latere terugblik zal worden gekenschetst als het vertrekken uit een millennium vol conflicten en onderdrukking naar een nieuwe tijd waarin de mensen als mens hun recht krijgen en worden behandeld naar die zij zijn bedoeld: vrije leden van een wereldomspannende gemeenschap van werkelijk vrije en verantwoordelijke medemensen die zich uitsluitend nog bezighouden met de bedoelingen die God met hen heeft en heeft gehad. Inderdaad - en dat is mijn belofte hier in dit blog gedaan - kan ik alle geleden verschrikkingen van een uitleg naar een waarom voorzien doch daarbij moet ik aantekenen dat ik mijn natuurlijke neiging iedereen die in moeilijkheden kwam vrij te pleiten van zijn eigen aandeel daarin terzijde stel. Ik heb deze gewoonte in mijnonvolkomenheid steeds gekend aangezien degene die mij tot moederlijke erkenning aanleidng is tot mij sprak met de woorden: Je suis l'immaculée conception - ik ben de onbevlekte ontvangenis - waarin tevens de oorzaak van het conflict met de bovengenoemde vorstin gegeven is welke vanuit een andesdenkende religieuze achtergrond in die zin de dingen niet vermocht te begrijpen. Het zou te kinderachtig zijn dit verschillen van inzicht te benoemen als een verschil van mening, of er mee dor te gaan de verschillen te benadrujkken en de overfeenkomsten te ontkennen. Zoals iedereen begrijpen kan wellicht mag ik wel stellen in populaire zin dat ik geen verhaal heb waarin ik persoonlijk niet betrokken ben alsof ik er niet mede een rol in heb, en de gedacte koester in de ring te werpen de handdoek: ik zit er natuurlijk tot mijn nek in.
in de link een camée of
intaglio van Keizer Octavianus Augustus uit de 1e eeuw AD zoals bevestigd in het middelpunt van het Lothariuskruis dat bewaard wordt in de schatkamer van de Dom van Aken - het kruis zelf dateert van omstreeks 1000 AD maar bevat diverse intaglios - waaronder ook een van de drie gratiën, benevens zijn aan de voorzijde nog andere heidense symbolen in stenen gesneden bevestigd - aan de achterzijde zijn christelijke symbolen gezet zoals een afbeelding van Christus aan het kruis - evenwel zonder doornenkroon - terwijl daarbij wél een arm - van God (?) - uit de hemel hem een lauwerkrans toereikt ten teken van zijn overwinning - het kruis werd vervaardigd ten tijde van de regering van de keizer van het Heilige Roomse Rijk Otto III en bestaat uit een houten kern met daarover een gouden en zilveren metalen laag waarin vele kostbare edelstenen zijn gezet alsmede daarin de bovenvermelde intaglio's en in edelstenen uitgesneden symbolen //
het kruis behorende tot de Domschat
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
korte video over de Dom van Aken waar in vroeger tijd Karel de Grote gekroond werd tot keizer van het Heilige Roomse Rijk - ca. 800 AD
picture by courtecy of Armstrong ceiling and wall solutions
Bij een nieuwe tijd hoort nieuw bouwen maar dikwijls zijn de voorbereidingen daartoe al af voordat we op die idee komen. Daarom. Voor een paar interessante artikelen of foto's over architectuur ben ik altijd welbereid wat tijd uit te sparen -
- in de eigen bibiotheek ontdekte ik een paar artikelen en beschrijvingen van enkele jaren terug die opnieuw mijn belangstelling wekten:
foto 2 bij een renovatie project van het huis van een architect
Voor de geïnteresseerden:
er is weinig fotomateriaal bij de artikelen in de link hierboven maar zie dat als een positief punt. Meer recente architectuurbeschrijvingen worden dikwijls begeleid door prachtig smetteloos fotomateriaal die aan de verbeelding weinig ruimte overlaten. Voor een architect of iemand die wil laten bouwen is het juist belangrijk dat de verbeelding wordt geprikkeld door tekst of gesproken woord.
Wanneer ik ertoe zou komen al mijn overwegingen publiekelijk te delen zou er waarschijnlijk weinig schot komen in de zg. parousia - de tweede advent // het persoonlijk verschijnen van de Christus - waarheid in deze dingen is nog een heel gezoek maar ik word bijgestaan // Parousia
// het persoonlijke idee van een mens blijft altijd een gesloten boek voor ieder ander dan hemzelf en de factor tijd geldt natuurlijk nergens meer dan in het tot bloei komen van je bestaan - voor sommigen is de bloei vroeger dan voor anderen, maar elk leven zal eens bloeien, vrucht dragen en tot rijping komen // het grootste obstacel in het tot rijping komen van het menselijk bestaan is dat de meeste mensen zichzelf geen tijd van leven gunnen en niet op zichzelf kunnen wachten //
// daarom geef ik af en toe een item om eens helemaal in te duiken en bij stil te staan en te bedenken dat de schoonheid van het beeld niet op zichzelf bestaat maar ook de interesse van de beschouwer moet kunnen wekken //
//ik geloof wel dat ik een beetje aan rauwe en ruwe kunst doe // over de inhoud van het album 'love is sweet' wil ik kwijt dat iedereen dingen op zijn eigen manier beleven kan en dat absolute schoonheid en absolute waarheid niet bestaan dan voor de eeuwigheid waaraan de meeste mensen in dit leven nog geen deel hebben //
Thans houdt het beroemde Recyclement House aan de Dreef expositie van
een nieuwe zienswijze op antieke wereldbollen welke voldoet aan de
eisen van onze moderne tijd waarin de kinderen naar meer aandacht voor de
waarden tijd en ruimte in een biologistiek verband opgevat zullen
vragen.
- ? Europa wat het westelijk deel ervan betreft is best een mooi maar lang verhaal. Het valt nog niet mee om daaruit voor die zaken te kiezen die je persoonlijk van belang vind voor jouw relatie tot dat Europa waarin telkens zoveel gebeurt. Ik mag bekennen dat ik van Europa houd, dat wij in een min of meer getrouwe liefdesrelatie met elkaar verkeren. Ik weet ook sinds mijn 16e jaar hoe Europa aanvoelt, hoe zij eruit ziet en wat de onzekerheden zijn die zij tegengekomen is en tegenkomt en zal komen, omdat ik ergens in Noord Frankrijk bij een stopplaats voor de touringcar waarmee ik werd vervoerd vanuit Val d'Isère, waar ik waardig was bevonden voor de eer, aan haar verloofd werd, het was midden in de nacht en ik zag uit over de velden en keek op naar de sterren. Daarom geef ik er de voorkeur aan te stellen dat Lady Europe is zoals zij is en nooit veranderen zal en dat derhalve zij telkens dezelfde problemen tegenkomt maar ook de vreugden ontmoet en dat het aan ons is haar te leiden in een wereld vol vooroordeel en misverstand. Lady Europe in onze dagen nu ik dit uitbreng is feitelijk ernstig uit haar doen, om niet te zeggen zwaar geschokt, vanwege alle verwijten en beschuldigingen die nog maar recentelijk zonder ophouden aan haar waren gericht. Ik heb, dat wil ik wel bekennen, hoewel ik geen troubleshooter ben, ernaar gezocht een positief antwoord te vinden voor de problematiek van de gekwetste trots. En ik meen, dat ik te midden van alle duisternis, er een gevonden heb die mij wel passen zou en die tegelijkertijd dichtbij huis blijft. Het document dat ik als het ware opnieuw onder de aandacht wil brengen van eenieder die er het zijne uit kan halen, heb ik geschreven naar aanleiding van mijn gedachten hoe de Logos als ordenend principe nooit de kosmos in de steek zal laten, dus ook ons niet. En al met al ontdekte ik dat een zekere cosmopolitische filosoof of theoloog - in die tijd waren die gebieden van de wijsbegeerte en haar denken nog niet sterk gescheiden en konden de mensen niet genoeg krijgen van kennis over de woorden der wijzen - geheten Philo of geschreven in de Nederlandse spelling Filo te Alexandrië zijn school voor wijsheid op touw had gezet waarop zelfs de handelslieden van de haven op konden vertrouwen. Deze Filo heeft geleefd en gewerkt in de eerste eeuw AD en was van een joodse famiiie afkomstig - hoewel dat onzin is die afkomst zo te noemen want in die tijd had nog niemand ooit van het woord joods gehoord en wist men van hem alleen dat hij van een familie was van die mensen die een God vereerden die één was en dus ook eenvoudig, en die zijn tempel had te Jerusalem. En de school van deze Filo was zo beroemd geworden dat de geleerde naar wie sommigen onder de machtigen erg uitzagen omdat hij hen een verhaal kon doen over die wonderlijke rabbi van Nazareth in Galilea dat in die tijd tot Syrië werd gerekend maar viel onder het bewind van zo'n lastpost als Herodes de viervorst die in Palestina de bloemetjes buiten zette van het geld dat elders werd verdiend, en deze rabbi Jehoshua ben Miriam, zo werd verteld, was feitelijk geboren in het Huis van David, had toen alweer enkele jaren geleden de gehele wereld op zijn kop gezet en oo een goed moment zomaar verdwenen was, van die moeilijke realiteit kon Filo een goed verslag doen dat zowel in het Griekse denken als in het gebied van Syrië en Egypte goed zou vallen. Toen het dan tot het bekende onvermijdelijke conflict met de Romeinse Keizer was gekomen waarmee vele landen en voormalige vorstendommen bekend waren, namelijk dat er verzet was gerezen in de gemeenschap der Hebreëen en zij die zich aan de wetten van Miozes hielden, om het beeld van de Keizer te eren, toen kozen de synagogen en andere verwante geleerde instellingen eensgezind ervoor om Filo te doen afvaardigen naar het Keizerlijk hof om te pleiten voor de rechtmatigheid van hun verzet en de zaken wat op een rijtje te krijgen bij een keizer die alleen maar besefte dat hij voor het grootste deel van de inkomsten van zijn rijk geheel afhankelijk was van de gunst en de genade van de Alexandrijnse synagogen en de geleerden in hun leerscholen. De keizer ten tijde van het conflict in de synagogen was zogenaamd getiteld Caligula, maar dat was alleen maar een nickname die hij aan het leger had uitgeleend om in de populariteit te blijven - Caligula betekent laarsje - en deze Caligula was in zijn actieve leven nogal ondernemend en plichtsgetrouw en beantwoordt niet aan het beeld dat de geschiedenis zich over hem heeft gevormd. nadat de diplomaten van Philo was voltooid meende Caligula dat hij nu wel wat meer vrijelijk kon omgaan met die nieuwe machtsgroep in Rome die weer met die wonderlijke rabbi en zijn geschiedenis bekend waren, kon optreden en maakte hij enkele reizen naar de grenzen van zijn rijk om als het ware zijn soldaten aan te moedigen en tegelijkertijd de rust te brengen die Rome zo nodig had om zich te handhaven als het Imperium waarin de vrijheid van de magistraat om diegenen die daarvoor verkozen waren toe te laten tot het burgerrecht dat felbegeerd was.
AESCHYLUS was a Greek tragedian who flourished in Athens in the early C5th B.C. Of the 76 plays he is known to have written only seven survive--1. The Persians, 2. Seven Against Thebes, 3. Suppliant Women, 4 - 6. The Oresteia Trilogy (Agamemnon, Libation Bearers or Choephori and The Eumenides), 7. Prometheus Bound. The last of these, however, is usually attributed by modern scholars to an unknown playwright.
THE PYTHIAN PROPHETESS APOLLO ORESTES SHADE OF CLYTAEMESTRA CHORUS OF FURIES ATHENA ESCORT
SCENE.— (1) The temple of Apollo at Delphi ; (2) Athena’s temple at Athens. TIME.—The heroic age. DATE. —458 B.C., at the City Dionysia. ___________________________________________
ARGUMENT
Franz Marc - in the forest
The priestess of Apollo discovers Orestes as a suppliant in the inner shrine of the god at Delphi, and fronting him the Erinyes of his mother, a band of fearsome creatures who, wearied with the pursuit of the fugitive, have fallen on sleep. Under promise of his support, Apollo bids Orestes flee to Athens, where he shall submit his case to judgment and be released from his sufferings. The ghost of Clytaemestra rises to upbraid the sleeping Erinyes because of their neglect, whereby she is dishonoured among the other dead. Awakened by her taunts, they revile Apollo for that he has given sanctuary to a polluted man whom they rightly pursue by reason of their office—to take vengeance on all who shed kindred blood.
enneade with birds
The scene shifts to Athens, whither his pursuers have tracked their prey. Orestes, clasping the ancient image of Pallas, implores her protection on the plea that the blood upon his hands has long since been washed away by sacred rites and that his presence has worked harm to none who have given him shelter. The Erinyes chant a hymn to bind the soul of their victim with its maddening spell. In answer to Orestes’ call, the goddess appears and with the consent of the Erinyes undertakes to judge the case, not by herself alone but with the assistance of a chosen number of her best citizens who are to constitute the jury.
