lympha Sable

lympha Sable
by Scottish graciousness

woensdag 11 januari 2017

Ein Festival der Liebe: van het één komt het ander


Rathaus der Stadt Liebenwalde - Brandenburg

Toen Clement dan zo eindelijk in het gezelschap verkeerde van een Lady die er tegen kon, wenste hij plotseling, hoe gek het ook klinkt voor een buitenstaander,  na alle gezelligheid en de vele Kuche und Tee die hij met Clementine tegenover zich had genoten, dat hij nooit met haar in zee zou zijn gegaan. En in eerste instantie kon hij dit gevoel, want dat was het, voor zichzelf niet goed plaatsen, want in hun samenzijn had zich niets voorgedaan dat de vrede die zij, mannenhaatster als zij bleek te zijn, en hij, gewoon Clemens, als hadden zij een geheime overeenkomst gesloten, zou kunnen verstoren, en tot echt duidelijke onenigheid was ook al het niet gekomen gedurende de weken die zij nu, sinds hij haar had opgepikt uit dat Italiaanse koffiehuisje aan het Rokin, samen waren opgetrokken. Zij waren op zoek gegaan naar feiten, die hun onafhankelijk levensprincipe bepaalden, en naar die dreigden hen van zichzelf en de samenleving te vervreemden, zo hadden zij het afgesproken.
  
'Ik ben ook té naïef', bedacht Clemens zich, 'want de feiten die je onafhankelijkheid uitmaken zijn natuurlijk nooit dezelfde als die dreigen je te overrulen met vervreemding. 'Hoe heb ik zó dom kunnen zijn mij door haar vurig pleidooi voor vrijheid en onafhankelijkheid te laten meeslepen? Koortsig onderzocht hij nogmaals de veelkleurige waaier waarin hem op zulke momenten van vertwijfeling altijd de gebeurtenissen die de kernervaring gevormd hadden van zijn betrekkelijk eenzame bestaan, verschenen. Maar hij kon niets vinden dat als een verklaring kon gelden voor de vraag waarom Clementine juist op dat moment tijdens het intieme huiselijke etentje bijna was opgestaan om tezamen aan die man, die de laatste tijd zoveel van zich liet spreken en almaar niet op de televisie wilde komen, de vraag te stellen wat hij er dan van vond dat het leven in de herfst weer oersaai begon te worden omdat overal de begonia's waren uitgebloeid. Kort en goed, Clementine wilde die man ook wel eens spreken over het onderwerp van de vrijheid, dat had zij hem nog gezegd.

fotorepro links: 'het rozennest en de geelvink'    😒
____________________________________________

'Clemens, Clemens', was het alsof hij zijn goede geleidegeest zachtjes aan zijn linkerschouder hoorde fluisteren, 'heb je je verstand soms thuis gelaten als ik het mag wagen je eens, wat nooit gebeurd is, om een eerlijke getuigenis te vragen?'

Maar Clemens wist, dat hij op dergelijke vragen uit de irrealiteit die eindeloos is en op zichzelf al een open vraag bevat, op geen enkele manier zou kunnen antwoorden, want in zo'n vraag, indien niet als het tegendeel op te vatten van zijn bedoeling, zaten veronderstellingen die tegen Clemens' gevoel voor logica indruisten. En aan zichzelf en zijn overtuigingen voorbijgaan, dat kon Clemens eenvoudigweg niet, dat zou zich op den duur gaan wreken in dat arme huis dat wél tot zijn eigendommen behoorde. 


Hij was zoals eens dat jongetje, dat op een goede zondagmiddag van huis was weggelopen, geweest. Dat niemand hem had kunnen volgen, daar was zijn moeder het meeste leed door aangedaan, dat besefte hij niet toen hij zeven jaar oud was maar nu eens te meer. Tegenwoordig nu hij bijna dertig lentes telde, weigerde hij de gebruikelijke bekentenissen in de koffiekamer aan te gaan om zijn ziel te redden, dacht hij gemelijk. Dan maar een snel gedaan verhaal van schuld onder vier ogen, na een ochtend winkelen tijdens de lunch als de zoveelste afwijking van de waarheid te presenteren, die Clemens in zichzelf en met zijn onvolmaakte verstand het meest nabij zijn werkelijke belangstelling vond komen, dat was hem te min. En wanneer hij over zoiets als falen en schuld en menselijk tekort met Clementine zou spreken was hij bang, dat zij hem niet zou aankijken, en dan zou deze lady hem niet willen begrijpen, en dat zou zij hem ten antwoord geven. Daar was hij zeker van, want zij zou zelf in een discussie waarop zo'n gesprek natuurlijk zou uitlopen, nooit kunnen toegeven dat zij zelf ook té ver gegaan was met het uitspreken van haar geloof in de vrijheid en de onafhankelijkheid van...., ja van wie eigenlijk? 

'de merel en zijn buit'
foto: Jan van Galen via Facebook

'Natuurlijk, dat verstand van mij heb ik inderdaad op de keukentafel laten liggen', concludeerde hij, plotseling geërgerd door zijn eigen recalcitrante goedgelovigheid in woorden uitgesproken ter genoegelijke bevestiging van de intelligente levensovertuiging van de eerste rok die hij in zijn leven was tegengekomen, die hem zonder meer leek te hebben geaccepteerd zoals hij was. 'Het is een verhaal van vrouwen geweest, dat zij in mijn verstopte oren heeft getetterd, en wat wist hij nu helemaal van vrouwen af?'zo gonsde het tussen zijn oren.
_______________________________________________________________________

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ author Man  Clay propably
sloty: a flower for the author
n.b. je weet nooit vooraf hoe groot is een bestand onder een link aangetroffen - in deze link gaat het om een enkele bloem
________________________________________________________________________
________________________________________________________________________

Budakasten - Herbst in Budapest -
citaat: als je dan alles kwijt bent is er nog
een stad voor jou waar je opnieuw kunt beginnen
_________________________________
bovenstaande korte situatieschets is van de hand van Clem Bur

i.v.m. de maatschappelijke herkenbaarheid van de naam en de stabiliteit in zijn werk voor de schrijver:


was getekend,

Clement Willem Michael David Maria

_______________________________________________________________nn

heraldische stigmata:
jonkheer de Buer Ter Leynde, 
baronet de Beaulieu et Verimont, 
Herzog zur Buerlingen a/d Oder
 
de marmeren haard van Stirling -  Scotland -  U.K.
__________________________________
cff: 2e foto album overzicht

zum Birkenhude-Buer erfolgreichend zu Buer-Gelsenkirchen /ge-buer
 = replies bitte zur: welkom/willkommen/bienvenue/welcome

Geen opmerkingen:

Een reactie posten